ประวัติ คาริน

คาริน (ญี่ปุ่น: 香燐)

ชื่อ : คาริน
อายุ : n/a
วันเกิด : 20 มิถุนายน
ส่วนสูง : 162.6 cm
น้ำหนัก : 45.8 kg
ปรากฏตัวครั้งแรก Anime : n/a
ปรากฏตัวครั้งแรก Manga : Chapter 347
หมู่บ้าน : หมู่บ้านแห่งเสียง
ความหมายของชื่อ : Ka(คา) = เครื่องหอม-กลิ่น-น้ำหอม , Rin(ริน) = ฟอสฟอรัส
ตัวละครที่เกี่ยวข้อง : ซุยเงสึ , อุจิวะ ซาสึเกะ , จูโกะ , โอโรจิมารุ
จำนวนภารกิจที่ปฏิบัติ : n/a 
ข้อมูลเกี่ยวกับการสอบเกะนิน จูนิน : n/a 

เรื่องราวตัวละคร

คารินคือคุโนะอิจิ(นินจาหญิง)ที่เป็นลูกน้องคนหนึ่งของโอโรจิมารุ เธอมีตาสีแดง และเธอมีทรงผมค่อนข้างแปลก ผมของเธอข้างหนึ่งเป็นผมสั้นและยุ่งเหยิง ส่วนอีกข้างหนึ่งเป็นผมยาวสลวย คารินทำหน้าที่คุมรังลับด้านใต้ของโอโรจิมารุ เธอเป็นนินจาประเภทสายตรวจจับทำให้เธอสามารถรับรู้ถึงจำนวนคนที่ำกำลังมุ่ง หน้ามาหรือแม้กระทั่งหาบุคคลที่ต้องการหาในกลุ่มคนมากมายได้ ความสามารถของเธออีกอย่างหนึ่งคือ การรักษา ซึ่งการรักษาของเธอจะผิดแผกแตกต่างออกไปคือ เธอจะให้ผู้บาดเจ็บกัดตรงในก็ได้ที่ตัวเธอแล้วแผลทุกแห่งบนร่างกายก็จะได้ รับการรักษา 

เธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อโอโรจิมารุมากถึงแม้เธอจะรู้ข่าวว่า โอโรจิมารุได้ตายไปแล้ว แต่เธอก็ยังเฝ้ารังลับด้านใต้อยู่ แต่พอซาสึเกะมาชวนเข้าหน่วยย่อยของเขา ซึ่งมีเป้าหมายคือ อุจิวะ อิทาจิ แห่งองค์กรแสงอุษา เธอก็เล่นตัวเล็กน้อยก่อนที่จะเปลี่ยนใจไปกับซาสึเกะทันที เพราะคารินก็แอบชอบซาสึเกะอยู่แล้ว จากภาระกิจครั้งก่อนที่โอโรจิมารุให้ทำ คือการตามจับนักโทษ118คนที่แหกคุกหนีกลับมาให้ได้ ระหว่างภาระกิจซาสึเกะได้ช่วยเหลือคารินไว้จึงทำให้คารินหลงรักซาสึเกะ ด้วยเหตุนี้เธอจึงยอมร่วมเดินทางไปกับซาสึเกะและอาสาที่จะพาไปรังลับด้าน เหนือเพื่อที่จะพาไปหาจูโกะ ระหว่างที่จะเข้าไปในรังลับก็ได้มีกลุ่มนักโทษที่กลายร่างเป็นสภาวะที่ 2 ออกมาโจมตี ซาสึเกะจึงให้คารินตรวจสอบว่ามีจูโกะอยู่ในกลุ่มพวกนั้นหรือไม่ แต่ก็ไม่มีพวกซาสึกะจึงใช้กำลังฝ่าเข้าไป และสุดท้ายก็ได้ตัวจูโกะมาร่วมทีม

หลังจากที่หน่วยย่อยครบแล้วซาสึเกะจึงสั่งให้ทุกคนตามหาอิทาจิ ระหว่างการหานั้นคารินได้เดินผ่านซากุระซึ่งมีสุนัขนินจาติดตามดมกลิ่นของซา สึเกะอยู่ แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นทั้ง2คนเพียงแค่เดินผ่านกันเท่านั้น หลังจากที่คารินตามหาอิทาจิอยู่ได้ซักพักจึงกลับไปหาซาสึเกะแต่ระหว่างทาง ที่กำลังจะกลับได้เกิดแสงประหลาดขึ้นในที่ที่เป็นจุดนัดพบของกลุ่ม คารินจึงตรวจหาซาสึเกะดูแต่ก็ไม่พบจึงมุ่งหน้าไปที่นั้นทันที และเมื่อไปถึงก็พบกับซาสึเกะที่มีสภาพสบักสบอม ทีมงูจึงพาเขาไปพักผ่อนทันที 


ระหว่างนั้นคารินจึงออกไปซื้อของเพื่อมาทำกับข้าว แต่ก็สัมผัสได้ถึงกลุ่มจักกระของพวกนารูโตะที่ ตามหาซาสึเกะ คารินจึงรีบกลับที่พักและบอกซาสึเกะทันที ทุกคนจึงรีบออกเดินทางทันทีแต่ก่อนที่จะออกเดินทางคารินได้ขอร้องให้จูโกะ เรียกนกมาจำนวนมากและนำเศษผ้าที่มีกลิ่นของซาสึเกะติดไว้กับนกเหล่านั้นและ ปล่อยให้บินไปเพื่อที่จะให้พวกโคโนะฮะสับสนและตามหากลิ่นของซาสึเกะตัวจริง ไม่พบ 


เมื่อถึงรังลับของแสงอุษาที่แรก ซาสึเกะสั่งให้ทีมของเขารออยู่ด้านนอกและเขาจะเข้าไปคนเดียว หลังจากรออยู่นานคารินจึงใช้ความสามารถตรวจดูและพบว่ามีจักระอื่นอยู่ด้วย จึงตามเข้าไปช่วยพร้อมกับซุยเงสึและจูโกะ และทุกคนก็ต้องออกเดินทางอีกครั้งเพราะซาสึเกะมีเป้าหมายไปที่รังลับของอุจิ วะ และเมื่อมาถึงคิซาเมะก็ปรากฏตัวเพื่อที่จะไม่ให้คนอื่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้อง เข้าไป คารินพยายามห้ามซาสึเกะแต่ก็ไม่ได้ผล หลังจากผลการต่อสู้ของซาสึเกะและอิทาจิจบลงซึ่งผลออกมาซาสึเกะชนะ เซ็ตสึได้บอกว่าซาสึเกะอยู่รับลับฝั่งตะวันออก ทุกคนจึงตัดสินใจไปหาซาสึเกะ 


หลังจากทีมงูเปลี่ยนชื่อเป็นทีมเหยี่ยวและเข้าเป็นสมาชิกแสงอุษางานชิ้นแรก ที่ทีมเหยียวทำคือ การตามหาพลังสถิตร่าง 8 หาง โดยคารินรับหน้าที่ในการตรวจดูจักระของคิลเลอร์บี ระหว่างต่อสู้กับคิลเลอร์บีนั้น ซาสึเกะได้รับการบาดเจ็บคารินจึงใช้ความสามารถพิเศษอีกอย่างคือการรักษาโดย ให้ซาสึเกะกัดที่แขน ซาสึเกะกลับมาสู้อีกครั้ง แต่แล้วซาสึเกะก็ต้องบาดเจ็บอีกแต่ครั้งนี้หนักกว่าครั้งก่อนมากทำให้คาริน ไม่สามารถรักษาได้ จูโกะจึงอาสารักษาแทน. ในระหว่างที่ 8 หางกำลังโดนเทวีสุริยาของซาสึเกะก็ได้สะบัดหนวดหมึกซึ่งมีไฟเทวีสุริยาติด อยู่ไปโดนคารินเข้า แต่ซาสึเกะก็ได้ช่วยดับไฟเทวีสุริยาไว้ทันและก็รอดมาได้พร้อมกับจับ8หางมา ได้ในที่สุด


หลังจากจับ 8 หางได้แล้วทีมเหยี่ยวก็ได้ถอนตัวออกทันทีและมุ่งหน้าไปโคโนะฮะแต่โทบิก็มา ห้ามไว้และบอกว่าดันโซออกจากโคโนะฮะเพื่อไปประชุม ดังนั้นทีมเหยี่ยวจึงเปลี่ยนเป้าหมายเพื่อที่จะไปฆ่าดันโซ เมื่อมาถึงซาสึเกะก็ได้ให้คารินใช้ความสามารถของเธอหาดันโซ แต่ทว่า ในระหว่างการหาก็ได้เกิดการปะทะขึ้นระหว่างซาสึเกะและไรคาเงะซึ่งในกลุ่มของ ไรคาเงะนั้นก็มีนินจาสายตรวจจับเช่นกันคารินจึงจำเป็นต้องซ่อนจักระของตนเอง เอาไว้เพื่อไม่ให้นินจาสายตรวจจับคนนั้นเจอ ไม่นานนักซาสึเกะก็ได้จัดการกับนินจาสายตรวจจับนั้น และคารินก็สามารถหาต่อได้ ในที่สุดคารินก็หาดันโซเจอ ซาสึเกะจึงรีบมุ่งหน้าไปทันที 


เมื่อไปถึงเกิดการปะทะกันขึ้นระหว่างเหล่าคาเงะและซาสึเกะจึงทำให้ดันโซหนี ไป ระหว่างการต่อสู้ขณะที่ซาสึเกะกำลังจะเสียท่าให้กับสึจิคาเงะ โทบิก็มาช่วยซาสึเกะไว้และดูดซาสึเกะและคารินเข้าไปในมิติอื่นเพื่อให้คาริน ได้รักษาซาสึเกะ เมื่อรักษาเสร็จมาดาระก็ปล่อยซาสึเกะและคารินออกมา เพื่อที่จะให้ซาสึเกะสู้กับดันโซ โดยมีคารินมองอยู่ห่างๆ การต่อสู้ก็ดำเนินไปอย่างดุเดือด และแล้วซาสึเกะก็พลาดท่าโดนอักขระผนึกการเคลื่อนไหวเอาไว้ คารินจึงพยายามที่จะเข้าไปช่วยแต่ก็โดนดันโซโจมตีออกมา ต่อมาซาสึเกะสามารถรอดออกมาได้ด้วยตนเอง ระหว่างที่การต่อสู้ดำเนินไปเรื่อยๆคารินก็เริ่มสังเกตเห็นว่าทั้งๆที่ดันโซ โดนคาถาเต็มๆนั้น แต่ก็ยังไม่ตาย การปิดดวงตาที่แขนของดันโซในแต่ละครั้งจะต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่นอน คารินจึงพยายามสังเกตและวิเคราะห์วิชาของดันโซไปเรื่อยๆ และแล้วคารินก็เริ่มเข้าใจความลับของคาถานี้และพยายามบอกให้ซาสึเกะรู้แต่ซา สึเกะกลับรู้ก่อนแล้ว และแล้วซาสึเกะก็สามารถชนะดันโซได้ 


แต่ซาสึเกะก็เหน็ดเหนื่อยเช่นกันคารินจึงเข้ามาช่วยดูแล แต่ในจังหวะนั้นดันโซก็ได้จับคารินเป็นตัวประกัน แต่ซาสึเกะไม่สนใจกลับใช้พันปักษาที่แปลงคุณสมบัติให้เป็นดาบแทงคารินทะลุ ดันโซอย่างโหดร้าย ซาสึเกะคิดที่จะฆ่าคารินแต่ในจังหวะนั้นซากุระก็ปรากฏตัวขึ้นและเกิดการ ต่อสู้กันขึ้นแต่การต่อสู้ครั้งนี้ก็ต้องหยุดไปก่อน เพราะโทบิมาพาตัวซาสึเกะกลับไป ส่วนคารินก็ได้รับการรักษาจากซากุระและนำตัวกลับโคโนะฮะเพื่อสืบสวนเกี่ยว กับซาสึเกะและแสงอุษาต่อไป